قوله تعالى: بسْم الله الرحْمن الرحیم بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان
یا أیها الْمزمل (۱) اى جامه در خود پیچیده.
قم اللیْل بشب خیز نماز را إلا قلیلا (۲) مگر اندکى.
نصْفه نیمى از شب. أو انْقصْ منْه قلیلا (۳) یا چیزى کاه از نیمى اندک.
أوْ زدْ علیْه یا چیزى افزاى بر نیمى. و رتل الْقرْآن ترْتیلا (۴) و قرآن را گشاده حروف خوان.
إنا سنلْقی علیْک قوْلا ثقیلا (۵) ما مىافکنیم بر تو سخنى گرانمایه سنگى.
إن ناشئة اللیْل این ساعتهاى شب و این خاستن بشب هی أشد وطْئا سازندهتر است. و أقْوم قیلا (۶) و موافق ترست و راستر اندیشیدن و خواندن را.
إن لک فی النهار سبْحا طویلا (۷) ترا در روز خواب را و شغل را پرداختى است دراز.
و اذْکر اسْم ربک خداوند خویش را نام مىبر و یاد مىکن. و تبتلْ إلیْه تبْتیلا (۸) و باز و گسل باز گسستنى او را.
رب الْمشْرق و الْمغْرب خداوند دو نیمه جهان لا إله إلا هو نیست خداى جز او. فاتخذْه وکیلا (۹) او را میانجى گیر و کارسازى بسنده.
و اصْبرْ على ما یقولون و شکیبایى کن بر آنچه دشمنان میگویند.
و اهْجرْهمْ هجْرا جمیلا (۱۰) و فرا بر ازیشان فرابریدنى نیکو بى مداهنة و بى مداجات.
و ذرْنی و الْمکذبین و با من گذار این دروغ زن گیران أولی النعْمة که خداوندان نازند و تن آسانى و مهلْهمْ قلیلا (۱۱) و فرا گذار ایشان را اندکى از روزگار.
إن لدیْنا أنْکالا نزدیک ما در غیب ایشان را بندهاست و جحیما (۱۲) و آتشى عظیم.
و طعاما ذا غصة و خورشى گلوگیر و عذابا ألیما (۱۳) و عذابى درد نماى
یوْم ترْجف الْأرْض و الْجبال آن روز که زمین بجنبد و کوهها از جاى و کانت الْجبال کثیبا مهیلا (۴۱) و کوهها ریگ شود روان.
إنا أرْسلْنا إلیْکمْ رسولا ما فرستادیم بشما رسولى شاهدا علیْکمْ تا بر شما گواه بود کما أرْسلْنا إلى فرْعوْن رسولا (۱۵) چنان که فرستادیم به فرعون رسولى.
فعصى فرْعوْن الرسول سر کشید فرعون از آن رسول فأخذْناه أخْذا وبیلا (۱۶) فرا گرفتیم او را فرا گرفتنى گران.
فکیْف تتقون إنْ کفرْتمْ اگر کافر شوید و بر کفر باز ایستید چون پرهیزید؟
یوْما یجْعل الْولْدان شیبا (۱۷) از بد آن روز که نوزادگان را از مادر بر جا پیر کند.
السماء منْفطر به آسمان شکافتنى است آن روز بصعبى آن روز کان وعْده مفْعولا (۱۸) وعده الله بودنى است و کردنى.
إن هذه تذْکرة این پیغام و سخن پندى است فمنْ شاء اتخذ إلى ربه سبیلا (۱۹) تا هر که خواهد بسوى خداوند خویش راه گیرد.
إن ربک یعْلم میداند خداوند تو أنک تقوم که تو مىخیزى أدْنى منْ ثلثی اللیْل کم از دو بهر از شب و نصْفه و کم از نیمى از شب و ثلثه و کم از سه یکى از شب و طائفة من الذین معک و گروهى ازینان که با تواند و الله یقدر اللیْل و النهار و الله شب و روز باندازه میداند و مىدارد. علم أنْ لنْ تحْصوه دانست الله که شما این نماز شب نتوانید فتاب علیْکمْ از شما فرو نهاد و عذر شما بعجز شما بپذیرفت فاقْروا ما تیسر من الْقرْآن میخوانید آنچه از قرآن آسانست بر خوانندگان علم أنْ سیکون منْکمْ مرْضى دانست الله که از شما بیماران بود و آخرون یضْربون فی الْأرْض و دانست که از شما دیگران بود که در زمین میروند یبْتغون منْ فضْل الله و فضل الله میجویند. و آخرون یقاتلون فی سبیل الله و دیگران بود غازیان که در سبیل الله با دشمنان او کشتن مىکنند فاقْروا ما تیسر منْه چندان که بر شما آسان آید میخوانید از قرآن و أقیموا الصلاة و نماز بپاى دارید. و آتوا الزکاة و زکاة میدهید. و أقْرضوا الله قرْضا حسنا و کردار نیکو نزدیک الله وام مىنهید و ما تقدموا لأنْفسکمْ منْ خیْر و هر چه پیش فرا فرستید از نیکى خویشتن را. تجدوه عنْد الله آن را نزدیک او باز یابید هو خیْرا آن به از آنکه کردید و أعْظم أجْرا و مزد آن مه از آنکه بیوسیدید و اسْتغْفروا الله و آمرزش خواهید از الله إن الله غفور رحیم (۲۰) که الله آمرزگارست و بخشاینده.